Jouw plek.

Al maanden borrelt het in mijzelf als thema.

Trouwens niet alleen in mezelf.

Het "huist" in heel de wereld.

Het vinden en innemen van je plek.

Mijn voorstelling "Puur geluk" ....is doordrenkt van dit alles: in liefde en respect, met je hand op je hart, volop je plek voelen, innemen, durven zijn wie je bent.  Kortom: je bestaansrecht.

Al mijn nieuwe teksten en liedjes van de afgelopen maanden zijn er vol van.

Het is ook zo zichtbaar op het wereldtafereel.

Heel basaal, maar in de kern is het exact hetzelfde.

Oorlog? Dat gaat over wie er wel, of niet mag zijn.

Nieuws en talkshows hebben hun volledige focus op wie of wat nog recht heeft om te bestaan. Wie is goed, wie is fout....

Werkelijk niets van dit alles gaat uit van de kracht die ons allemaal zo mooi zou kunnen verbinden.

De focus ligt op dat, wat nu moet worden tegengewerkt. Liefst allemaal samen en tegelijk. 

Niet bezig zijn met oprechte eigen kracht. Jouw eigen plek. Vooral praten over een ander. Telkens benoemen wie het niet verdient, wat verbannen zou moeten worden.

Ik voel totaal niets van "samen".

Terwijl het zoveel beter werkt om je eigen kracht te ontdekken, hiervoor te gaan staan en van daaruit samen te verbinden. Ieder precies op de juiste plek, om samen iets beters te creëeren. Dat is kracht. Dan valt alles op z'n plek.

Het gaat al jaren zo.

Als je het eenmaal ziet....kun je er niet meer omheen. Het zet vanalles op een andere plek.

Ik heb er veel van mogen leren.

Ben kracht in mezelf gaan zoeken. Verbind me nu bewust met dat wat wel bij mij hoort. Dat opzich is al fantastisch. En ik ben mijn plek aan het voelen en nemen. Ik weet ook steeds beter hoe.

Ik laat alles van de wereld  "gewoon maar" door me heen gaan. Als het me nog intens raakt, dan mag ik daar nog iets mee....en komt er als vanzelf muziek.

Wil ik vooral wat uitdragen, dan komt er vaak een tekst. Het voelt als mijn roeping en taak om er wat over te schrijven. Dat is mijn plek. Mijn bijdrage. Ik doe het met steeds meer vertrouwen.

Verder heeft ieder zelf de taak om zijn eigen plek te voelen en hiervoor te gaan staan. Bij alles in de wereld. Te ontdekken wat hij van alles wil vinden. Ieder krijgt zijn eigen lessen en uitdagingen hieromtrent. Das ook precies zoals het moet gaan. Om je eigen plek te vinden.

Dus ik doe mijn ding...het andere probeer ik los te laten. Ieder vindt zijn eigen plek.

Ik wil niet veel tijd besteden aan zulke dingen nu. Dat is niet de bedoeling.

Ik had wat moois.

Mijn focus lag op iets anders deze week.

Iets waar ik enorm dankbaar voor ben.

Ik mocht er bij zijn!

Ik heb het zien gebeuren!

Mijn zoon heeft een fantastische plek gevonden. Gekregen, maar ook zelf ingenomen.

Vanuit liefde en respect, met zijn hand op zijn hart.

In dankbaarheid. Het was fan-tas-tisch!

Ik ben zo trots op hem. Voel alleen maar liefde.....Waarom? Omdat zijn bescheidenheid hem enorm siert,  maar het hem niet genekt heeft door onzichtbaar te worden. Dus welverdiend....

Deze mooie plek.

Trots omdat het zo ontzettend klopt.

Hij heeft afgelopen jaar heel zijn ziel en zaligheid in dit alles gelegd. Dat is voelbaar en zichtbaar bij alles wat hij doet. In iedere noot die hij speelt.

De puzzelstukjes vallen nu in elkaar.

Gister was hij op de juiste plek. Met de juiste mensen. Die durven kijken, durven zien.

Die in vertrouwen zijn.

Die durven te kijken voorbij de:

"wat als.." & "hij is nog jong" - scenario's.

Mensen die erkennen dat het klopt.

Dat dit hetgeen is, wat hij mag gaan doen.

Iedere dag. Omdat het hem gelukkig maakt.

Ben dankbaar voor een docent met zoveel wijsheid, die eerlijk is en ook zijn hart laat spreken.

Zelf is hij overweldigd. Hij kan het het eerste half uur nog niet geloven.

"Waarom wordt dit mij gegund?" Spreekt ie uit.

Ik hoor mezelf zeggen:

"Omdat jij helemaal klopt...& omdat dit is, wat jij hoort te doen. Je bent helemaal op je plek!

Dit is wat van nature stroomt in jou, iets waar je zo inmens blij van wordt....waar je vuur vanzelf van aan gaat...  Dus Ja! Dit is jouw plek.

Durf! Ga! Vol vertrouwen.

Hard werken & Bij jezelf blijven. Op jouw pad.

Zodat je in je kracht blijft en straalt. Focus niet teveel op het eindresultaat, focus op de juiste route. That's it ......en het juiste komt je tegemoet. 

Vertrouw erop. Je krijgt precies de juiste plek. "

Hij zegt:

" Dit voelt als hemel op aarde.....Ik ga zo mijn best doen mam met deze studie.....dat wil je niet weten! ....kunnen we naar huis? Dan kan ik aan de slag! Ik vind het ook zo bijzonder dat hij dit allemaal voor mij doet! Zal ik hem een berichtje sturen? "

"Zeker! Doen." Zeg ik. 

"Volg je hart. Dankbaarheid is altijd fijn om terug te geven." Komt het ook weer terug waar het hoort.

Wat een intense week!

Ik kan niet onder woorden brengen hoe trots ik op hem ben. Niet op zijn cijferlijst, of hoe hij er uit ziet in pak, in een mooie auto...nee ...vooral op zijn manier van "zijn".

Bescheiden, met zijn hand op zijn hart en toch zijn plek innemen, stralen, durven, ondanks allerlei onzekerheden. Telkens bij iedere tegenslag zijn eigen vuur weer vinden, opnieuw aansteken. Wat een kracht en wat een licht!

Ik zie een enorm gelukkig kind.

Helemaal op z'n plek, krachtig zelf gedaan.

Met enorm zin in de toekomst.

Maakt mij een gelukkige moeder.....

Dankjewel jongen voor al dit moois!

Mij-mering van Ieke

14 juni 2025.